وقوع خشکسالی در مناطق خشک و نمیه خشک نه تنها کاهش بارندگی بلکه افزایش دما را در پی خواهد داشت. این مطلب علاوه بر اینکه در سال­های اخیر در اکثر مناطق مشاهده شده، نقش بسیار مهمی بر ایجاد بحران منابع آبی کشور داشته است. طبیعت مناطق خشک و نیمه خشک تداوم بحران منابع آبی است، اما با وقوع خشکسالی­ها اغلب تغییرات معنی­داری در الگوی مصرف ایجاد می شود که باعث تشدید این بحران می­گردد. چراکه کاهش بارندگی نقش کلیدی در میزان منابع تجدید پذیر دارد، اما افزایش دما آن هم در فصول کشت محصولات زراعی و باغی باعث افزایش تبخیر و تعرق (مصرف) شده و قطعاً باعث تغییرات اساسی در نظام آبیاری مناطق درگیر می شود. بنابراین هر چند نگرانی اکثر مسئولان و مدیران حوزه­های آبریز بر روی مقادیر کاهش بازندگی و تاثیر آن بر منابع آبی متمرکز می­گردد، اما مسئله مهمتر تغییرات میزان مصرف آب آن هم بدلیل عدم آگاهی بهره برداران با نظام­های مدیریتی آبیاری در وقوع چنین خشکسالی­هایی می­باشد. در این شرایط نیاز است ابزار و مدل­هایی جهت کمک و یاری بهره­برداران در روبرو شدن با چنین موضوعاتی تهیه شود. نقش اساسی این ابزار و تکنولوژی­ها در برخورد با چنین شرایط نامطمئنی از میزان منابع تامین و تقاضای آب بسیار پر رنگتر خواهد شد. چراکه در اکثر موارد وقوع خشکسالی­ها، روش ها و مدل­هایی که در بیلان منابع آبی در سطح یک مزرعه و طبیعتاً در سطح یک حوزه آبریز استفاده می­شوند دستخوش تغییرات اساسی در مقادیر پارامترها و فاکتورهای بررسی آنان می شوند که اغلب اندازه­گیری آنان و حتی تحلیل آنان در دوره­های زمانی متفاوت کاری ساده نخواهد بود و نیاز به روش ها و ابزار هوشمند سازی مصرف آب می باشد.