در تمامی مزارع و باغ های استان شاخص معرف و مشخصی برای تنظیم آبیاری ها متناسب با نیازآبی محصولات و منابع آبی استفاده نشده است. این امر باعث شده افزایش برداشت آب از منابع به میزان یک سوم آنچه مورد نیاز گیاهان صورت گیرد. این مازاد برداشت علاوه بر اینکه قضاوت واقع بینایی را بر تولید در شرایط پتانسیل و کم آبیاری را در سطح استان مشکل کرده، باعث ایجاد چالش در تعیین الگوی کشت بین شرایط اقتصادی بهره برداران و ظرفیت منابع آبی تحت تاثیر تغیرات اقلیمی شده است. گرچه مرکبات و ذرت از جمله محصولات نسبتا” آب دوست مطرح می شوند و در شرایط امروز منابع آبی استان تولید آنان فشار مازادی را بر این منابع ایجاد کرده است اما از نظر اقتصادی و مناسبت آنان با شرایط اقلیمی، تولید شان در بین کشاورزان و باغداران استان جایگاه ویژه ای دارد. این چالش امروز سطح قابل توجه ای از سطوح تولیدات استان را فرا گرفته و نیاز است با یک دستورلعمل اجرایی متناسب با اثرات تغیرات اقلیم بر منابع آبی و رضایتمندی بهره برداران پایان یابد. بنابراین اولین هدف این تحقیق، بررسی یک شاخص کارا در مدیریت مصرف آب و برنامه ریزی آبیاری با نام ضریب میرآب در کمک رسانی به حل این مشکل می باشد. این شاخص در شرایط تولید پتانسل محصولات حاصل می شود و می تواند در مراحل بعدی در تعیین سطوح کم آبیاری مورد استفاده قرار گیرد. همچنین در مقام مقایسه میزان مصرف آب در بین سایر محصولات این شاخص نیز می تواند مورد استفاده قرار گرفته و در تعیین الگوری کشت از شاخص های کلیدی باشد. در نهایت این تحقیق طیفی از روش های بهینه مصرف آب را از برنامه ریزی آبیاری های هوشمند تا کم آبیاری و تغیر الگوی کشت را دنبال می کند.یک دهه تحقیقات در کشورمان نشان داده که استفاده از برنامه ریزی آبیاری می‌تواند تا 37 درصد صرفه‌جویی در مصرف آب به دنبال داشته باشد. در اینجا سه شاخص کلیدی در برنامه ریزی آبیاری در قالب یک شاخص با نام ضریب “میرآب” تجمیع می شود، که نسبت بین ساعت به دور آبیاری است و تابع مقادیر نسبت های تبخیرتعرق روزانه به دبی عبوری و شدت تغییرات رطوبت خاک در وضعیت عدم آبیاری و آبیاری می‌باشد. برقراری تعادل این سه نسبت وظیفه الگوریتم هوشمندسازی تعریف شده در تحقیق بوده که خروجی آن مشخص نمودن مقدار شاخص میرآب به همراه درصد امکان وصول آن می‌باشد. از این رو یافتن روشی کارآ در تقابل با اثر کاهش بارش بر میزان آب در دسترس و افزایش دما بر نیازآبی حاصله از تغییرات اقلیمی از اهداف بکارگیری این شاخص می باشد.