بطورکلی روش گونیا استفاد شده در این وسیله برای اندازه گیری شدت جریان آب از یک روند محاسباتی تعیین سرعت از داخل یک لوله افقی استفاده می کند. این روش از اندازه گیری دو ویژگی پرتاب آب (جت) تشکیل می گردد. این اندازه گیری ها شامل تعیین فاصله افقی (راستای موازی با امتداد مرکزی لوله) و عمق پرتاب آب (فاصله عمودی- افت جت) می گردد. جریان خروجی از لوله در واقع میزان پمپاژ از چاه بوده که بداخل استخرها، کانال یا بطورکلی به هوای آزاد تخلیه می گردد. در دهنه خروجی لوله، فشار وارده بر جریان صفر شده و آب به محیط اطراف پرتاب می گردد که چگونگی پرتاب از قوانین حرکت پرتابی تبعیت می نماید. اگر قطر لوله (D) برحسب سانتیمتر، فاصله افقی (X) برحسب سانتیمتر و فاصله عمودی (Y) برحسب سانتیمتر باشد، دبی خروجی از لوله(Q) برحسب لیتر برثانیه بوسیله این وسیله محاسبه می شود.
اگر لوله کاملا موازی افق و آب خارج شده از آن کاملا” بصورت پُر خارج گردد، بازوی های افقی و عمودی به طور کامل عمود برهم و بازوی عمودی بدرستی مماس با لبه بالای سطح آب خروجی از لوله باشد و جریان آب حداقل مواد معلق را به همراه داشته باشد، آنگاه دقت اندازه در روش گونیا تنها دارای 5 درصد خطاء خواهد بود. باملاحظه شرایط فوق دیده می شود که حصول آنان در عمل مشکل بوده و بعضا غیرممکن می باشد. بعنوان مثال در مشاهدات میدانی دیده شده که لوله خروجی پمپ به استخرهای ذخیره سازی مزارع، اکثرا با راستای افق تحت زاویای متعددی بوده و شرایط موازی افق بودن (شرط اول) کمتر دیده می شود. علاوه بر مورد فوق بعضا دیده می شود که جریان آب درون لوله پُر نبوده و جریان در آن بصورت نیمه پُر تخلیه می گردد. بنابراین وسیله دبی سنج پرتابی بهرآب با ایجاد تغییراتی در این روش، باعث پوشش هرچه بیشتر شرایط فوق و ساده شدن این روش در اندازه گیری دبی لوله های تخلیه از چاه شده است. علاوه بر تغییرات سخت افزاری فوق در روش گونیا که در طراحی وسیله دبی سنج پرتابی بهرآب بکارگرفته شده، گرافهای متعددی به پیوست این وسیله بوده که بعنوان تغییرات نرم افزاری این روش می باشد. این گرافها علاوه براینکه روند محاسبات را بسیار سهل و آسان می نماید، باعث افزایش توانایی کاربری وسیله در پوشش شرایط و وضعیت های مختلف میدانی می گردد.